Książka Moniki Trętowskiej „Chile. Dalej być nie może” zainteresowała mnie z kilku powodów. Po pierwsze, jeszcze nigdy nie byłam w Chile. Przed lekturą o Chile wiedziałam tylko tyle, że leży w Ameryce Południowej, a stolicą kraju jest Santiago. Po drugie, bardzo lubię poznawać historię ludzi, którzy decydują się na przeprowadzkę do innych krajów. Tym bardziej do miejsc, które dla mnie są mało lub w ogóle nieznane.

Książkę czytałam będąc w Australii, którą z kolei ja nazywam moim końcem świata. Zapoznając się z lekturą Moniki uśmiechałam się pod nosem, ponieważ każda z nas trafiła na zupełnie inną stronę świata. Byłam niesamowcie ciekawa jak wygląda życie w Chile, ponieważ o tym przede wszystkim jest ta lektura.

„Chile. Dalej być nie może” nie jest powieścią typową podróżniczą, wyznaczającą wyłącznie miejsca, które warto zobaczyć, odwiedzając kraj jako turysta, choć i takich informacji w książce nie brakuje. Monika, z zawodu dziennikarka oraz przewodniczka, która od 10 lat mieszka w Chile przedstawia ten kraj z perspektywy mieszkańca. Autorka zagłębiła się w historię kraju oraz pochodzenie jego ludności przez co czytelnikowi łatwiej zrozumieć sposób myślenia i zachowania Chilijczyków.

Szczególnie poruszyły mnie liczne rozmowy z mieszkańcami. Na łamach książki opisują oni życie na tamtym końcu świata oraz w jaki sposób sobie radzą w obliczu klęsk żywiołowych, nierzadko nawiedzających ten kraj. Dzięki tym rozmowom Monika w swoim reportażu przedstawia obraz Chile w sposób obiektywny, często pokazując fakty, ale też zadając pytania. Autorka pisze w tekście, że „Dzięki otwartości na inne możemy się bowiem lepiej rozumieć, wzajemnie inspirować, uczyć od siebie. W końcu inaczej nie musi znaczyć gorzej.” Monika nie narzuca swojej opinii, lecz zaraża czytelników ciekawością, aby mogli lepiej poznać ten kawałek świata i jego mieszkańców. Ta lektura to prawdziwa lekcja psychologii, geografii oraz historii w jednym!

Różne końce świata, a jednak trochę podobne

Mi najbardziej podobała się część druga książki – o językach oraz trzecia – o społeczeństwie i życiu codziennym Chilijczyków. Te rozdziały z pewnością przydadzą się każdemu, kto planuje podróż lub przeprowadzkę do Chile. Dzięki nim można dowiedzieć się jakie zachowania są akceptowane przez społeczeństwo oraz jak zapobiec wpadkom kulturowym lub językowym. Niesamowite jest to jak wiele wspólnych cech doszukałam się między Chilijczykami i Australijczykami. Mieszkańcy tych krajów uwielbiają grillować, pić wino czy skracać oraz tworzyć nowe wyrazy.

W książkach o obcych krajach i kulturach cenię również kolorowe zdjęcia. Fotografie pozwalają mi przenieść się w dane miejsce, a takich w książce Moniki nie brakuje. Dwie wkładki ze stu  kolorowymi, pięknymi zdjęciami autorki doskonale przedstawiają różnorodność oraz piękno Chile. Dzięki nim można przenieść się między innymi na Atakamę, do majestatycznych jaskiń i imponujących lodowców, przyjrzeć się życiu codziennemu na ulicach miast czy lokalnej florze i faunie.

Muszę przyznać, że z książki „Chile. Dalej być nie może” dowiedziałam się wielu ciekawych, często zaskakujących informacji. Dzięki Monice pozbyłam się również kilku stereotypów na temat Chile. Czytając tekst odniosłam wrażenie, że autorka poświęciła wiele czasu na pracę nad materiałem. Polecam każdemu kto jest otwarty, by poznać inne kultury oraz życie w Chile.

Więcej o książce możecie poczytać o Moniki na blogu www.tresvodka.com

Książka „Chile. Dalej być nie może” dostępna jest w Empiku.

Dzięki, że zaglądasz na bloga. Jeśli spodobał Ci się wpis, nie wahaj się zostawić po sobie śladu w postaci komentarza lub polecenia tekstu przez kliknięcie serduszka. Każdy pozytywny sygnał od czytelników motywuje mnie do dalszego pisania bloga. - Karolina