Wiza pracownicza 457 jest wizą tymczasową, która pozwala pracodawcy sponsorować wykwalifikowanych pracowników spoza Australii do pracy na pełen etat do maksymalnie 4 lat. Aby otrzymać wizę sponorowaną 457 pracodawca i pracownik muszą spełnić określone wymagania. Przy składaniu aplikacji można, ale nie trzeba przebywać w Australii. Wiza umożliwia pobyt, naukę i pracę w Australii najbliższej rodziny (współmałżonek i dzieci). Po otrzymaniu wizy, można opuszczać i wlatywać do Austarlii ile się chce.

UWAGA – W kwietniu 2017 roku rząd australijski ogłosił, że dotychczasowa wiza sponsorowan 457 będzie zastąpiona. Wiza pracownicza sponsorowana dalej będzie dostępna dla Polaków, ale wygląda na to, że będzie trudniej ją zdobyć.  Niektóre wymagania będą zaostrzone (między innymi wymagania językowe oraz usunięcie niektórych zawodów z listy zawodów poszukiwanych w Australii). Dotychczas wiza 457 umożliwiała pracę na pełen etat do maksymalnie 4 lat. Nowa wiza ma umożliwiać pracę do 2 lat.

Tekst o wizie sponsorowanej do Australii przez pracodawcę – 457 The Temporary Work (Skilled) visa (subclass 457) pomogła mi napisać Agnieszka, która wizę 457 dostała w 2016 roku. Agnieszka poniżej odpowiada na pytania dotyczące wizy.

Kto może ubiegać się o wizę? Gdzie szukać info o zawodach, które są poszukiwane?

Każdy, kto znajdzie swój zawód na liście Consolidated Sponsored Occupations List (CSOL), którą można znaleźć tu, oraz ma doświadczenie na danym stanowisku, może starać się o wizę 457. Po upewnieniu się, że nasz zawód jest na liście, czyli jest poszukiwany w Australii, trzeba skontaktować się z pracodawcą. Pracodawca musi spełnić całą listę warunków przed zatrudnieniem pracownika z zagranicy, przede wszystkim musi wykazać, że nie jest w stanie znaleźć Australijczyków na dane stanowisko.

Trzy etapy ubiegania się o wizę 457:

SPONSOROWANIE

NOMINCJA

UBIEGANIE SIĘ O WIZĘ

Jakie są wymagania?

Przede wszystkim, pracownik musi udowodnić, że posiada odpowiednie umiejętności na wymagane stanowisko z listy CSOL, np. zaświadczenie ukończenia studiów lub dodatkowych kursów.

Trzeba mieć zdany test sprawdzający znajmość języka angielskiego IELTS, nie starszy niż 3 lata. Minimalny wynik końcowy z testu nie powinien być mniejszy niż 5.

Dodatkowo, trzeba dostarczyć kopię strony z paszportu (z danymi osobowymi i zdjęciem), zdjęcie paszportowe, kopię aktu urodzenia oraz spełnić określone wymagania dotyczące zdrowia i załączyć zaświadczenie o niekaralności.

Wszystkie dokumenty powinny być przetłumaczone przez tłumacza NAATI jeżeli pracownik stara się o wizę w Australii lub przez tłumacza przysięgłego na terenie Twojego kraju. Kopie dokumentów muszą być potwierdzone notarialne.

W jaki sposób szukać sponsora?

Podobno najlepiej jest szukać sponsora na miejscu, wtedy można osobiście wybrać się do firmy i porozmawiać z pracodawcą. Dużo pracodawców ogłasza się też przez internet.

Agnieszka wysłała CV, list motywacyjny, referencje od pracodawcy i w ciągu tygodnia znalazła pracodawcę. Pierwsza firma, do której napisała w ogóle się nie odezwała, ale druga za to odpowiedziała w ten sam dzień i w tej firmie Agnieszka dostała pracę. Pracodawca rozmawiał z Agnieszką 7 razy przez Skype. Rozmowy dotyczyły organizacji pracy oraz wizy.

W jaki sposób składa się wniosek o wizę? Od czego zacząć?

Agnieszka musiała zająć się tłumaczeniem dokumentów. Jej szef wynajął agenta, który komunikował się w sprawie wymaganych dokumentów. Agnieszka musiała zebrać dokumenty, o które ją proszono i wysyłać do agenta.

W jaki sposób dowiedujemy się o przyznaniu wizy? Jak długo trzeba czekać?

Agnieszka dostała emaila od agentki oraz informacje na koncie na stronie rządu, które trzeba założyć na początku przygody w wizą.

Na wizę czekała 5 miesięcy, ale przez to, że jej pracodawca musiał starać się o zgodę do sponsorowania pracownika z zagranicy. Jak firma jest już uznana do sponsorowania to podobno wizę można dostać w kilka tygodni.

Jakie są Twoje doświadczenia związane z wizą?

Trochę najadłam się stresu, żeby skompletować wszystkie dokumenty i musiałam czekać 5 miesięcy na odpowiedź. Aby zatrudnić pracownika z zagranicy, pracodawca musi być uznany jako firma sponsorująca, jak nie jest to niestety proces może potrwać dłużej- tak jak w moim przypadku. Pracodawca musiał najpierw przejść przez cały proces, zanim mógł mnie wytypować do wizy. Jak mnie wytypował, mogłam starać się o wizę. Z wizy turystycznej, na której byłam przeszłam na wizę przejściową (bridging visa), która upoważniala mnie do spędzania czasu w firmie, szkolenia się, ale jeszcze niepłatnej pracy.  Przed bridging wiza byłam na wize turystycznej, na której nawet nie mogłam przebywać na terenie firmy.

UWAGA – wymagania dotyczące wizy mogą się zmieniać, dlatego po aktualne informacje polecam skorzystać ze strony australijskiego rządu.

Jeśli składaliście podanie o wizę sponsorowaną do Australii i macie wskazówki, będę wdzięczna jeśli podzielicie się nimi w komentarzach. Może komuś się przydadzą. 

Dzięki, że zaglądasz na bloga. Jeśli spodobał Ci się wpis, nie wahaj się zostawić po sobie śladu w postaci komentarza lub polecenia tekstu przez kliknięcie serduszka. Każdy pozytywny sygnał od czytelników motywuje mnie do dalszego pisania bloga. - Karolina